Cerber

Nie krępuj się, kochanie, (nieznacznie) przeceniasz swą siłę –

nie wystarczy, by zabić, bycie skurwysynem.

Zniosę naprawdę wszystko, pokaż więc, co możesz.

Nie mogę się doczekać, jak będzie najgorzej!

Co mi jeszcze zrobisz? (Fantazja ponosi!).

Prawie ekscytacja: nie dajesz się prosić…

Chcę zobaczyć potwora, którego stworzyłam,

w pełnej okazałości. Niech się zatem wyżyje ta siła,

którą Ci dałam…

Nie, nie żałuj sobie!

Prawie wszystko dla Ciebie zrobię

i przetrwam… Tylko wrócę do Ciebie jeszcze.

Nie żeby się bawić w takie jak Ty zwierzę,

lecz by pogłaskać pieska,

w którego starość wczesna

przeistoczy mojego Cerbera…